Katalog paproci

Athyrium filix-femina - Wietlica samicza

Wietlica samicza to paproć z rodziny rozrzutkowatych; ozdobne, jasnozielone liście są pierzasto podzielone na bardzo liczne, drobne segmenty; preferuje umiarkowanie wilgotne, próchniczno-mineralne gleby; wartościowa roślina na rabaty bylinowe, do ogrodów naturalistycznych oraz do ogrodów skalnych; roślina lecznicza.

Athyrium niponicum - Wietlica japońska

Paproć o delikatnych blaszkach liściowych. Zdecydowanie do miejsc wilgotnych i cienistych w ogrodzie. Dobrze komponuje się z innymi cienioznośnymi roślinami o dużych masywnych liściach. Wyrasta do 60 -80 cm.

Dryopteris filix mas - Nerecznica samcza

Duża paproć okrywowa; posiada atrakcyjne, ciemnozielone, pierzasto podzielone liście o długości do 100 cm. Jedna z mniej wymagających paproci. Znosi stanowiska słoneczne pod warunkiem odpowiedniej wilgotności; preferuje żyzne gleby o kwaśnym i obojętnym odczynie. Najpiękniej jednak wygląda w półcieniu i tam najlepiej się czuje. Lubi próchniczne podłoże. Do cienistych zakątków ogrodu, do parków. Roślina lecznicza i trująca, liście i korzenie jadalne po ugotowaniu.

Dryopteris filix-mas Crispa Cristata - Nerecznica samcza

Nerecznica samcza to paproć z grubym, gęsto ulistnionym kłączem. ‚Crispa Cristata” ma liście skręcone, na wierzchołku i na wierzchołkach listków nieco grzebieniaste, jasnozielone.

Matteuccia struthiopteris - Pióropusznik strusi

Paproć nad wodę, do bagiennych ogródków, na rabaty w półcieniu. Pięknie wygląda wiosną, gdy wypuszczą młode zielone pióropusze. Jesienią przybiera brązowo-czerwone barwy. Ładnie komponuje się z niebieskimi i żółtymi kwiatami wiosennymi – ułudką, brunerą. W Polsce występuje wzdłuż Karpat i Sudetów Zachodnich oraz rzadko na niżu; roślina chroniona. Młode liście są jadalne; części rośliny wykorzystywane w medycynie.

Osmunda regalis - Długosz królewski

Rodzima paproć okrywowa; posiada ładne, jasnozielone liście płonne, o blaszce dwukrotnie pierzasto podzielonej, oraz podobne liście płodne, wykształcające w szczytowej części inaczej zbudowane listki zarodnionośne. Wymaga dobrze wilgotnego podłoża. Dobrze rośnie zarówno na słonecznych, jak i półcienistych lub cienistych stanowiskach, na przepuszczalnych, wilgotnych lub bagnistych, kwaśnych lub obojętnych glebach. Jesienią liście przebarwiają się na złotobrązowy kolor. Roślina lecznicza. Paproć chroniona na terenie Polski.

Phyllitis scolopendrium - Języcznik zwyczajny

Paproć o wyjątkowych liściach – są niepodzielone; dorosłe okazy tworzą pióropusz błyszczących liści. Lubi wilgotne , cieniste miejsca, próchniczna glebę. Potocznie nazywany jest jelenim językiem.

Pteridium aquilinum - Orlica pospolita

Orlica pospolita to gatunek kosmopolityczny, rozprzestrzeniony prawie na całym świecie, w górach po piętro subalpejskie, zasiedlający lasy, nieużytki, przydroża. Przypuszczalnie jest to najszerzej rozprzestrzeniona na świecie roślina naczyniowa. W Polsce pospolita w lasach, zwłaszcza sosnowych; dawniej z jej kłączy pozyskiwano pozyskiwano potaż. Roślina inwazyjna. Doskonale prezentuje się w parkach, na cienistych rabatach; w ogrodach naturalistycznych może zarastać znaczne powierzchnie.