Katalog bylin
Byliny to rośliny, które idealnie nadają się na rabaty. Nie tylko dlatego, że są to rośliny wieloletnie ale również dlatego, że w znakomitej większości przypadków są to rośliny mało wymagające – pod warunkiem, że odpowiednio dobierzemy rośliny do miejsca gdzie mają rosnąć.
Rabaty skomponowane z bylin są wyjątkowo malownicze, bogate kolorystycznie, ciekawe zapachowo – oddziałujące na wszystkie ludzkie zmysły. Ogrody bylinowe obdarzają ich właścicieli nietuzinkowymi doznaniami. Jeżeli zatem stoimy przed podjęciem decyzji - jak urządzimy w tym roku rabaty z kwiatami, warto wziąć pod uwagę byliny tym bardziej, że skomponujemy je w łatwy sposób z innymi roślinami w ogrodzie tak, by cieszyły oko od wiosny do pierwszych przymrozków.
W naszym katalogu znajdziecie Państwo, różnego rodzaju byliny, dzięki którym ogród nabierze niepowtarzalnego wdzięku, koloru i zapachu. Zapraszamy do zapoznania się ofertą.
Tiarella wherryi - Tiarella Wherry’ego
Tworzy kępy, w odróżnieniu od tiarelli sercolistnej, która rozrasta się rozłogami. Nadaje się do zadarnień suchych i zacienionych miejsc- pod drzewami, pod okapem domu, ale nawodniona odwdzięczy się pięknymi i duzymi, jasnozielonymi liśćmi i okazalszym kwitnieniem. Kwitnie białymi, gwiazdkowatymi, lekko zaróżowionymi kwiatami, o subtelnym, słabym zapachu, zebranymi w proste, gęste grona. Najlepiej rośnie w miejscach lekko ocienionych, w podłożu próchnicznym, dość bogatym w składniki pokarmowe, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym i umiarkowanie ale stale wilgotnym. Jest bardziej odporna na suszę i mniej podatna na opuchlaki niż tiarella sercolistna.
Aconitum carmichaelii Arendsii - Tojad Carmichaela Arendsii
Tojad Carmichaela Arendsii to bylina z bulwiastymi korzeniami; liście dłoniaste, ciemnozielone, skórzaste, lśniące. Duże, lazurowo-niebieskie kwiaty z silnie wysklepionym hełmem. Odznacza się obfitym kwitnieniem i dość późną porą kwitnienia. Preferuje półcieniste stanowiska oraz umiarkowanie wilgotne i wilgotne, próchniczne gleby. Roślina silnie trująca, od wieków wykorzystywana w chińskiej medycynie. Kwiatostany nadają się do ścinania. Gatunek porasta zachodnie i centralne Chiny, do 2200 m n.p.m.; brzegi lasów, zarośla, trawiaste zbocza.
Aconitum napellus - Tojad najmocniejszy
Tojad to jedna z okazałych bylin do założeń w półcieniu i cieniu. Tojad nie znosi prażącego słońca. Długowieczna bylina – im dłużej rośnie tym obficiej kwitnie. Kwitnie w sierpniu-wrześniu dużymi ciemnofioletowymi kwiatami. Roślina trująca. Ludowa nazwa tojadu mocnego to „pantofelki Matki Boskiej” – od kształtu kwiatów.
Aconitum napellus Album - Tojad najmocniejszy
Tojad to okazała bylina do cienia i półcienia. Najlepiej czuje się w rozproszonym świetle, może być sadzony wśród drzew, na obrzeżach zakątków leśnych. Tojad w białym kolorze rozświetla cieniste miejsca ogrodów. Jest doskonałym towarzyszem dla innych cieniolubnych bylin: funki, rodgersji.
Lysimachia punctata - Tojeść kropkowana
Lysymachia punctata kwitnie żółtymi kwiatami, ma bogato ulistnione pędy. Jest dość ekspansywna, ale można ją ograniczyć. Jest niewymagająca i długowieczna. Dobrze znosi zarówno stanowiska słoneczne, jak i półcieniste. Co kilka lat należy roślinę odmłodzić. Ciekawie wygląda w szpalerach, co można wykorzystać w nasadzeniach miejskich. Pięknie ożywia zielone ściany z roślin iglastych np. posadzona wzdłuż żywopłotu z żywotników.
Lysimachia punctata Aleksander - Tojeść kropkowana
Odmiana tojeści kropkowanej „Aleksander” ma liście z kremowobiałym obrzeżeniem, kwiaty również żółte. Sadzona jest na rabatach, ale jak wszystkie rośliny z białobrzeżonymi i zółtobrzeżonymi liśćmi wymaga starannie dobranego towarzystwa. Lubi stanowiska słoneczne.
Lysimachia clethroides - Tojeść orszelinowata
Piękna bylina. Wyrasta do 80 cm, ma charakterystycznie przegięte w połowie pod kątem prostym kwiatostany. Nie jest wymagająca, ale nie zniesie suchych stanowisk. Doskonała na łąki kwietne, ale również rabaty. Można wprowadzać do półcienistych miejsc w ogrodzie.
Lysimachia ciliata Firecracker - Tojeść orzęsiona
Lysimachia ciliata Firecracker ma ciemnopurpurowe liście, z którymi ładnie kontrastują żółte kwiaty. Rozrasta się podziemnymi rozłogami. Wymaga żyznej, wilgotnej gleby. Nadaje się na niskie żywopłoty, ładnie wygląda przy jasnych płotach, ciekawie w sąsiedztwie roślin o czerwonych kwiatach. Młode pędy tej tojeści stanowią znakomite towarzystwo dla np. żółtych tulipanów.
Lysimachia vulgaris - Tojeść pospolita
Tojeść pospolita dorasta do 100 cm wysokości. Kwiatostan w postaci wiechy ze złotożółtymi kwiatami pojawia się w czerwcu i długo się utrzymuje. Ma ładne kuliste owoce, które przybierają lekko czerwony kolor. Nadaje się szczególnie na obrzeża zbiorników wodnych. Lubi wilgotne podłoża. Kiedyś używano jej do barwienia tkanin. Ludowa nazwa tojeści pospolitej to „gruszka Matki Boskiej” .
Lysimachia nummularia Aurea - Tojeść rozesłana
Żółtozielone liście tej okrywowej tojeści szybko wypełniają przestrzeń i są ładnym tłem dla innych roślin. Dobrze komponują się z innymi okrywowymi bylinami o podobnej żywotności np. z dąbrówkami zwłaszcza z odmianami o ciemnych purpurowych liściach, z brązowymi akcentami. Tojeść może być uprawiana również w wiszących pojemnikach. Kwitnie żółtymi drobnymi kwiatami.
Asclepias tuberosa - Trojeść bulwiasta
Asclepias tuberosa ma kwiaty w rzadko spotykanych intensywnych, jaskrawych kolorach /pomarańczowy, czerwony/. Kwiaty zebrane są w duże nibybaldachy. Kwitnie w lipcu, sierpniu a jesienią pojawiają się ozdobne owoce /strąki/. Bylina wymaga ciepłego, słonecznego stanowiska. Lubi sloneczne stoki. Jest wrażliwa na silne mrozy, należy zabezpieczyć na zimę.
Kniphofia hybrida - Trytoma ogrodowa
nowoczesne założenia-do twarzy jej w towarzystwie traw ozdobnych, ale efektownie wygląda również nad wodą. Trytoma koniecznie powinna być sadzona na stanowiskach słonecznych. Na zimę należy ją zabezpieczyć – dobrze jest związać liście trytomy i okopczykować roslinę.
Tradescantia x andersoniana - Trzykrotka Andersona
Tradescantia andersoniana ma kwiaty (niebieskie, białe, fioletowe) zebrane w wierzchołkowe baldachy, które zamykają się na noc lub w pochmurne dni, z tego względu bylina nazywana jest „śpiochem”. Jej lancetowate liście ładnie wyglądają do późnej jesieni. Długowieczna bylina. Tradescantia ładnie wygląda i dobrze się czuje sadzona na brzegach zbiorników wodnych – nie może być jednak zalewana! Na stanowiskach suchych musi być obficie podlewana. Długo kwitnie.
Iberis sempervirens Snowflake - Ubiorek wieczniezielony
Wiosenna bylina piątki skalnej, ale nie tylko do ogródków skalnych. Ubiorek może być również wykorzystywany na obwódki i sadzony na rabatach. Dość szybko się rozrasta. Po kwitnieniu należy przyciąć dla zachowania zwartej formy. Kwitnie w maju białymi kwiatami zebranymi w kwiatostany. Ubiorek lubi słoneczne stanowisko i przepuszczalne podłoże.
Omphalodes verna - Ułudka wiosenna
Ułudka preferuje stanowiska półcieniste, wilgotne. Najlepiej czuje się w leśnych, liściastych ogrodach, gdzie korzysta z zimowego słońca i letniego cienia. Zakwita wcześnie wiosną niebieski kwiatami, jest świetnym kompanem dla wiosennych roślin cebulowych
Verbena bonariensis - Werbena patagońska
Ciekawa bylina o luźnym wzniesionym pokroju, pomimo swej wysokości może być sadzona z przodu rabat, jest ażurowa, przezroczysta; w masie uderzająco architektoniczna; kwiaty fioletowe zebrane w małe baldachy utrzymują się przez całe lato; doskonale wygląda z krwawnikami, dzielżanami. Wymarza, ale warto sadzić ją co roku, bo jest wyjątkowa.
Filipendula ulmaria - Wiązówka błotna
Piękna rodzima bylina. Naturalnie występuje na wilgotnych łąkach, nad brzegami wód. Zakwita obficie kremowobiałymi pachnącymi kwiatami. Ładna również poza okresem kwitnienia, dzięki ciekawym liściom. Nie jest wymagająca, ale posadzona w słońcu musimy mieć zapewnione wilgotne podłoże. Warto wprowadzać ją nad brzegi zbiorników wodnych razem z krwawnicami, pełnikami. W ogrodach uprawiana również odmiana Variegata , która ma liście z żółtą plamą wzdłuż głównego nerwu liścia.
Filipendula rubra Venusta - Wiązówka czerwona
Filipendula rubra to zjawiskowa bylina. Ma różowe kwiaty zebrane w duże baldachowate wiechy, wyglądają jak wata cukrowa; w stanie naturalnym rośnie na wilgotnych łąkach, dlatego też w ogrodach powinno się ją sadzić np. nad brzegami zbiorników wodnych, może rosnąć w pełnym słońcu, ale konieczne jest zapewnienie jej wilgotnego podłoża.
Hesperis matronalis - Wieczornik damski
Wysoka bylina. Często jeszcze spotykana w wiejskich ogrodach. Wieczornik zakwita w maju. Kwiaty w nierozgałęzionych gronach zachwycają zapachem. Szczególnie silnie pachną wieczorem. Na stanowiska słoneczne i półcieniste. Lubi wapienną glebę. Daje ładny samosiew.
Polemonium caeruleum - Wielosił błękitny
Polemonium caeruleum ma delikatne, pierzaste liście zebrane w wiechy kwiaty w chabrowym kolorze. Wielosiły sadzone są na rabatach, między krzewami; dobrze czują się nad wodą. Najlepiej rosną w wilgotnej, żyznej glebie. Nie zosi suszy. Odmiana ‚Brise d’Anjou’ ma biało obrzeżone liście / na zdjęciu. W Polsce na naturalnych stanowiskach wielosił jest pod ochroną.